Çok hata etmişsin...bir ilişkini bitirmeden, bir diğerine
başlamakla gerçekten yapılmaması gereken bir şey yapmışsın. Şimdi hem eski
arkadaşından haksız yere nefret ediyorsun, hem de yeni erkek arkadaşını
kaybetmişsin. Seni affetmeyi düşünmüyor olmalı çünkü erkekleri en çok
korkutan şey, bu gibi durumlarda, ya bana da aynı şeyi yaparsa dır...
eğer onu bu konuda ikna edebilirsen, belki gerçekten tekrar başlayabilirsiniz...ama biraz zor gibi geliyor bana...
****
Rumuz : çaresiz
Ona bir başkasıyla birlikte olduğumu açıklamama fırsat kalmadı.
Benim 3 aydır devam eden bir ilişkim vardı. ben 17 yaşında bir geç kızım sevmediğim bir erkekle 3 aydır devam eden bir ilişkim. bitmesini istiyordum. Bitmesi de çok yakındı çünkü başkasını sevmeye başlamıştım. sevdiğim kişide bana yakın davranınca aramızda bir şeyler başlayacaktı ama ona söylemek istedim ama yapamadım ve sonunda öğrendi birlikte olduğum ilişkim olduğunu benden değil de başkasından duyunca her şey başlamadan bitti. Onu çok seviyorum , o beni seviyor mu onu bilmiyorum. Ama bakışlarından onu çok üzdüğümü anlayabiliyorum. Şimdi birlikte olduğum kişiden ayrıldım. Ama ben hala o çocuğu seviyorum. Eski erkek arkadaşımdan nefret ediyorum. Sevdiğim çocuğa kendimi nasıl affettirmeliyim?.Bana tekrar şans vermeyi düşünmediğini söylüyor ama ben onsuz yapamam ilk defa böyle seviyorum. 1 aydan az bir zaman sonra okulu için buradan gidecek. Gitmeden beni affetmesini istiyorum. Lütfen yanıtla düşüncelerinle de beni yüceltirsin.
Rumuz : dertliyim
Kayınvaldem bizi ayırmak için müthiş bir plan yapmış…
Merhabalar;
Başlamadan önce sevgili Güzin ablamızı kaybettiğimiz için çok üzgünüm allah rahmet eylesin. Ben üniversite mezunu bir bayanım .çok severek evlendiğim bir kocamı vardı.birisi 14 diğeri6.5 yaşında bir oğlum bir kızım var.fakat kayınvalidem beni istemiyordu zaten ilk başlarda fakat biz buna rağmen evlendik.daha sonra kayınvalidem kocamla birlikte bir yere gitti.kocam döndüğünde kayınvalidem bana hiç çekinmeden kocamın gittikleri yerde kayınvalidemden habersiz bir bayanla beraber olduğunu onlar birlikteyken kayınvalidemin onları gizlice farkettiğini söyledi.ben de bu sinirle kocamla kavga ettim.bu kavgaların arkası kesilmiyordu ve biz de bunun sonunda boşandık.aradan 1 yıl geçti ve kocam bana gelip tekrar benimle evlenmek istediğini söyledi. yaşadıklarımızı gururuma yediremediğimi söyledim kocama.kocam da bana herşeyi itiraf etti .o gittikleri yerde kaynvalidem zorla kocamı bir odaya götürmüş daha sonra hemen oradan uzaklaşmış.sonra içeri bir kadın girmiş ve olanlar olmuş.tekrar birlikte olmayı isterim ama söylediğim gibi hem gururuma yediremiyorum hem de kayınvalidemin tekrar yuvamı yıkmasından korkuyorum ne yapmalıyım?yardım edin çünkü bu aralar desteğe ihtiyacım var.kayınvalidemin görüştüğümüzden haberi yok.insan bari torunlarına acırdı.sevgiler.
Sevgili kızım, kayınvaliden gerçekten inanılmaz hain ruhlu
bir kadınmış...sizi ayırabilmek için böyle bir plan yapması bile onun ruhsal
açıdan çok da normal biri olmadığını gösterir. Yine ucuz kurtulmuşsun...ya
sana iftira atsaydı da, aynı şeyi sana uygulasaydı. Belki cinayet çıkardı.
Eşini seviyorsan, iki çocuğun da olduğuna göre, elbette ona dönmeyi düşünmelisin. Ama, önce eşine kayınvaldenle asla görüşmek istemediğini, ondan uzak durmak istediğini ve ancak bu şartlarda barışabileceğinizi söyle. Gerçekten de onunla görüşme, mümkünse, eşinin de kayınvaldenle sık sık biraya gelmesine fırsat verme. çünkü aynı şeyi yapabilir. hatta eşine, ondan korktuğunu, sana da iftira atabileceğini hatırlat.
Bakalım bütün bunlara rağmen seninle tekrar evlenmek isteyecek mi? O zaman gerçekten seni sevdiğini ve sana değer verdiğini ve pişman olduğunu anlayabilirsin.
Sevgilerimle.
****
Rumuz : Little marmaid
Meğerse o kibar kocam yıllardır o kadın senin bu kadın benim...vur patlasın çal oynasın
Merhaba,
Nerden başlayım bilemiyorum
ki...diyerek başlamış oldum sanırım..)))..15 yıllık evliyim, 1 tane
de 7 yaşında kızım var, 2004 yılında eşimin ihanetini öğrendim,
nasıl öğrendiğimin bir önemi yok sanırım, tabii yıkıldım çünkü bu
zamana kadar güzel bir evliliğimin olduğunu düşünüyordum, gerçekten
mutluydum, güzel bir evim, sağlıklı bir çocuğum, yetecek kadar
gelirim-miz, saygılı, kavgasız konuşabilen bir çifttik, benim asla
tarzım olmadı zaten bağırıp çağırıp kavgalı gürültülü bir ortam
yaratmak, evliliği de hapis hayatı olarak görmediğim için eşim
arkadaşlarıyla çıkar eğlenir, veya şehir dışına çıkar erkek erkeğe
(sandığım) geziler düzenlerler ve eğlenip deşarj olup dönerdi. Ben
de memnun olurdum hakikaten aile dışında insanların da
arkadaşlarıyla dostlarıyla yaşantısı olması taraftarıyım. Son derece
ilgili bir baba ve bana da ilgili bir eştir. Asla kötü olmadı-dık.
Ben de evine bağlı, saygılı, işinde, çocuğunda, eşinde bir insanım.
Eşim de yakışıklıdır ben de bakımlı ve hoş bir insanım. Yani
anlayacağınız gerçekten herkesin gıpta ile baktığı bir birliktelikti
bu. Ama (geldik ama kısmına) sanırım ben böyle düşünerek kendimi
kandırıyormuşum, meğerse benim o kibar kocam yıllardan beri o
kadın gelsin bu kadın gitsin, vur patlasın çal oynasın, hem de bu
çapkınlıkları yaparken hiçbir değeri bile görmez hale gelmiş, evli
kadınlar, fahişeler, 20 lik kızlar...Çok konuştuk uzun uzun
konuştuk, tamamen cinsel dürtüler olduğunu söyledi vs vs klasik
şeyler işte..Şu an ben evdeyim, sevgimin hatırına, yılların
hatırına, çocuğumun hatırına ama gel de bunu içime anlat..o kadar
kırılmışım ki kalbimin üzerinde hep bir sıkıntı var..yaşananları
unutamıyorum..çalışmaya veriyorum kendimi, çocuğuma veriyorum, eşime
yaklaşıyorum ama hep içimde sıkıntı ve bir boşluk var, profesyonel
yardım alayım diyorum ona da karar veremiyorum..anlayacağın
mutsuzum..Yaşanması gerekeni yaşıyor gibiyim sanki..bilemiyorum o
kadar çok şey gitti ki..o kadar güzel şeyler yok oldu ki..bazen
kızıyorum ben de yapacağım diyorum dedim ya hoş bir hanımım ve ilgi
gördüğümün farkındayım ama diyorum kötüye kötüyle mi cevap
verilir..yakışmaz bana...ama nasıl tamir edeceğim
duygularımı..hiçbir şey yetmiyor bana..hiçbir şey sıkıntımı
gidermiyor...aktiviteler de yapıyorum..ama olmuyor..ne yapsam bir
akıl ver ne olur...
Rumuz : Hayata küsmüş bir gül
Hangi kanun evlendin mi, ömür boyu ona katlanacaksın, diye yazıyor?
Merhaba Güzin ablacım öncelikle saygılarımı sunarım:.. 33 yaşında evli bir hanımım 14 yaşında bir kızım var. Ben 16 yaşında zoraki evlendirilen ve o yüzden çok mutsuz olmuş biriyim. 17 senedir çok efendi biriyle aşk yaşıyorum. Beni belki yanlış anlarsınız ama inanın ben de böylesini yaşamak istemezdim. İsterdim ki düzenli bir hayatim olsun ve o sevdiğim insan ile mutlu yuvam olsun... ama o da zoraki bir evlilik yaşayan 3 çocuk babası. Beni unutmak için ilk çocuğunu isteyerek yaptı ama unutamadı... Sonraki çocuklarda karısının tuzağına düştü. Çünkü eşi başından beri biliyordu ilişkimizi. Spiral taktırdım diyerek hamile kalmayacağını söylemiş.... Karısı şimdi her yerde anlatıyormuş bana inat çocuk doğurduğunu... Benim aşkım artik onunla ilişkiye girmiyor ...Ve çocuklar için duruyorum yoksa bir dakika durmam ,diyor. Benim kızım da bu aşkımdan ; eşimden değil . Sevdiğim adama çok alıştı. Onu cok seviyor.
Ben de hayatımdan fazla seviyorum onu . 17 senedir bir gün bile kavgamız olmadı; çok iyi anlaşıyoruz...Birlikte hayaller kuruyoruz .Birleşirsek ne güzel olur diye düşünmesi bile içimizi bir hoş ediyor inanın ki. Ne olur Güzin abla bana ayrılın deme, çünkü çok denedik ama en fazla 2 ay dayanabildik birbirimizi görmeden. O bana ben ona deliler gibi asığız...
İlk günlerimizdeki gibi. Durumu düzelsin birleşeceğiz, çünkü yine karısına bakacak ve çocuklarına her ay para ödeyecek... Ben de tabiî ki bunu kabul ettim... Çünkü onun boynunun borcu. Benim eşim, onun gibi değil... hiç kızımı düşünmüyor ve benden ayrılırsan bir kuruşumu göremesin, diyor ...Ona da razıyım yeter ki peşimi bıraksın hayatimi onunla kesinlikle paylaşmak istemiyorum. Beni dövüyor ve parasız bırakıyor. Aşkım bana para veriyor ve gezmeye götürüyor. İdare et beni bir sene daha, diyor ondan sonra rahata kavuşturacağım seni de çocukları da ,diyor.
Çocuklarına da bana da çok düşkün bir insan...Benim için bir erkek var bu dünyada...Başkası bana haram... O da aynı şekilde, senden başkasını görmüyor gözüm 17 senedir , diyor. Çevresinde çok sevilen ve sayılan bir insan kendisi.
İste benim hayatim sana aşkımı öve öve bitiremem ablacım.
Biliyorum, İnsanlar yuva bozan kadınlardan nefret ediyorlar.. bende kendimi bazen öyle hissediyorum. Acaba ben de yuva mı bozuyorum abla? Her gün kavga eden iki insan Sevmediğiniz bir insan ile ilişkiye girmek ne demek biliyorlar mı?. Ha tecavüz ha böylesi?
Onun karısına ve benim beyime bakarsan ayrılmak yok. Her insan özgür değil mi? Hangi kanun; bir insan evlendi mi ömür boyu o kişi ile hayatını paylaşmak zorunda diyor... Bu nerede ,hangi kitapta yazılı...Ama bunlar bizi mecbur tutmaya çalışıyorlar. “Seni öldürürüm, Seni kimselere yar etmem” gibi sapık sözler ediyorlar..
Ne dersin ablacım ben bir hata mı
yapıyorum; yoksa böyle devam edip onu bekleyeyim mi?
Rumuz : Kim Haklı
Hep aldatan erkek mi suçlu?
Sevgili
güzin abla bir gerçekten çok aklıma
takılıyor işte hep erkekler aldatıyor deniliyor peki bu da biraz da
bayanlardan kaynaklanmıyor mu ? Diyorlar
kocam beni aldattı.diyorlar ama
düşünmüyorlar ki hata bende mi ?diye.ben her söylerim erkekler
ilgiye muhtaçtır.onlarla ilgi ve şefkat gösterilmeli tıpkı çocuk
gibi bence .çoğu evli insanlar eşlerinin dırdırından bahseder işten
geldikleri zaman tatlı dil güler yüzle karşılanmak isterler. Bu
herkes için geçerlidir ben asla istemem yorgun argın gelmişim bir de
asık yüz dır dır dinlemek. Tam tersi
olursa insanın yorgunluğunu alır değil mi? Ne bileyim onlar için
giyinip süslenmeliyiz yani ikisinin de birbirine ait olduğunu
hissettirmeliler.ve başkasına ihtiyaç
olmadığını göstermeliler boşuna demiyorlar yuvayı dişi kuş yapar
diye. Ama her şey yolundaysa yine de bunu yapıyorsa o da erkeğin
affedersiniz ama bilmem. Yanlış mı?düşünüyorum
ama bunlar benim fikirlerim.burada biraz erkekleri savunmuş oldum
ama ben hep empati yaptığım için böyle bir sonuca vardım.ben de bir
bayanım aldatılmak hiç ama hiç istemem benim fikirlerim bunlar beni
aydınlatırsanız sevinirim.gerçekten aydınlatılmaya ihtiyacım var.
Teşekkürler
Rumuz : Umut hep var içimde
Yanıbaşımızdaki mutlulukları ve güzellikleri de görmeyi deneyemez miyiz?
Merhaba Güzin abla sizi o kadar çok seviyorum ve o kadar çok takdir ediyorum ki. İnsan neler görüyor şu hayatta neler neler yasıyor. Dostlarının ihaneti insanı mahvediyor. Ben bu haldeydim. Sonra düşündüm ben niye onlar yüzünden mutsuz olayım. Ben bunalımlar geçirirken onlar niye güle oynasın. Hayata yeniden başlamak tam bu noktadan itibaren başladı benim için. Hayal kırıklığını öylesine yasadım ki. Birilerinin mutsuzluğu üzerine mutluluk kurulur mu? Ama hep bunları yapıyorlar Güzin abla. Ama kendileri kaybettikleri değerleri görmüyorlar bile. Yanı bas
Hayır
tabii ki yaşanması gerekeni yaşamıyorsun...Hiç bir kadın bunu hakketmiyor
aslında...ama oluyor işte... belki de kadınlar buna katlanıp ses
çıkarmadıkları için erkekler bu konuda bu kadar rahatlar... Elbette sen aynı
şekilde cevap verecek değilsin...gerçekten yakışmaz sana...
Ama ona bir süre için sırtını dönemez misin hiç değilse...Bir aylığına bir yerlere gidemez misin? Eve geldiğinde evin boşluğunu hissetsin...o vur patlasın çal oynasın kadınlar bakalım yetecek mi ona ?Evin o sessizliğinde biraz düşünmeye vakti olur belki de... Kırıldığını ve bir daha bu tür bir davranışa katlanmayacağını ona hissettirmelisin. Hiç değilse sen de bir süre kafanı önüne koyar, ne yapabileceğine karar verir, düşüncelerine bir düzen getirirsin.
****
Bütün
suç elbette ki seni çocuk yaşta sevmediğin ve istemediğin biriyle zoraki
evlendirenlerde kızım.... Ancak sanırım evlendikten hemen sonra bu adamla
ilişkiye başlamış, yani hiç vakit kaybetmemişsin...17 yıl çok uzun bir
zaman...Şimdi sana bir yıl daha bekle, diyorsa, bilmem ne kadar doğru...17
yıl bir türlü işlerini düzene koyamamış...eşinden ayrılamamış...şimdi bu bir
yıla mı sığdıracak bunları?
Neyse, diyelim ki, iyi niyetli...gerçekten boşanıp seninle evlenecek...ama eşin seni bırakmaya niyetli değil...onun eşi de sanırım aynı durumda... Üstelik seni biliyorsa, bunu eşine söyleme durumu olabilir... Yani durumun oldukça kritik bana kalırsa...
Aslında bu durumunu hiç hoş bulmasam da, ( çünkü mutlaka bu süre içinde boşanmalıydın,) yine de şu son cümlelerin beni çok düşündürdü.... Evet, insan sevmediği zorla evlendirildiği biriyle sonsuza kadar yaşamak zorunda değil elbette...hatta yaşamamalı, diye düşünüyorum.
Aynı şey o aşık olduğun adam için de geçerli... Ancak sen sanırım, maddi nedenlerden bu evliliği sürdürmüşsün...ama iyi yapmamışsın... bence artık kızın da büyüdüğüne göre, onunla evlensen de, evlenmesen de, boşanmayı denemelisin.
****
Sevgili
kızım,
Sevgili kızım, umarım yaşam
karşına kötü insanlar, kötü niyetli kişiler, içten pazarlıklı ahlak yoksunu
insanlar çıkarmaz...ve her zaman yaşamın ve
evliliklerin bu kadar basit çerçeveler içinde olacağını düşünmeyi
sürdürebilirsin.
Çünkü kızım, dediklerinin bir bölümü doğru bile olsa, hayat şartları bu söylediklerini her zaman mümkün kılmayabiliyor. Bazen bir kadın senin dediğin gibi eşine sevgiyle ve dört elle de sarılsa, ona sevgi ve şefkat de gösterse, ona hayatı kolaylaştırmak için elinden geleni de yapsa, ya o adamı başka kadınlar rahat bırakmıyor ve yoldan çıkarabiliyorlar...çünkü senin de dediğin gibi erkekler genellikle çocuk gibidir, zayıf davranabilirler... Ya da adamın zaten içinde vardır, gözü dışarıdadır, bir süre sonra evdeki eşi ağzıyla kuş tutsa yetinemez, mutlaka bir macera arayışı içine girebilir...Tabii bu arada evlilikte yaşamın monotonlaşmasını, art arda gelen çocukların kadını yıpratmasını, hele kadın çalışıyorsa, hem evine, hem çocuklara, hem eşine bakmak için çırpınışı içinde, zaman zaman eşini ihmal edebildiğini, kendine zaman ayıramadığını, cinsel yaşamlarında eşine karşılık verebilecek güç ve moralde olamadığını da eklemeden edemeyeceğim.
Bütün bunların dışında, sana yukarda saydığım ahlak yoksunu tipler de çıkabilir insanın karşısına. Örneğin geçenlerde aldığım mektuptaki gibi, yeni evli gencecik bir kızcağızın kocası, eve başka kadınlar getiriyor, onlarla içki alemi yapıyor, karısına hizmet ettiriyor, bir de üstelik onlarla içmesi için ve mutlaka seks yapması için de dayak atıyormuş...
Bilmem buna ne diyeceksin, sevgili kızım...
Bu ender bir olaydır, diye düşünme...ne yazık ki değil...işte böyleleri de var...
Allah kötüye düşürmesin...
****
ımızdan geçip giden güzellikleri göremiyoruz ne yazık ki hep başkasının güzelliklerine hep başkasının mutluluklarına kapılıyoruz. Herkese duyurmak herkese anlatmak isterdim bunu. Hayatınıza nasıl bir engel çıkarsa cıksın sızın ayağınıza çelme takmak isteyenler olabilir mutsuzluğunuzu isteyenler olabilir sakın durmayın ağlamayın pes etmeyin. Aksine daha da hayata tutunun onlara gösterin ki onlar yüzünden yaptıkları yüzünden hayattan yılmayacağınızı gösterin. Kötülükler yanı başımızda ama iyilikler ve mutluluklar daha da yakın bize onları görmeyi basarın çalışın. Beni ayakta tutan umudum. Hayatımızda hep kotu kişiler çıkmayacak ya. Elbette iyilerde çıkacak. İçimizdeki umudu hiç kaybetmeyelim derim ben o zaman yüzümüz güler ki o zaman hayatımız tam anlamıyla süper olur.17 yasındayım ama farkına vardım ki pes etmek biz insanlar için değil hele hele yenik düşmek hiç değil. Bir söz vardır batan günesin ardından yenisi doğacaktır. Herkese soyluyorum pes etmeyin ve küçük mutlulukları kaçırmayın o bunalımlarınıza girerken. Sonra pişmanlık saracak. Bu iki üç olay yüzünden hayatı kaçırmışım demeden umut hep içinizde olsun. Kendinize iyi bakın bütün güzellikler hep sızın olsun. Yüzümüzden de gülümseme eksik olmazsa iyi olur hem de çok iyi olur. İçimden gelenleri yazmak istedim umarım bunu saygısızlık ve ukalalık olarak algılamazsınız.
Rumuz : Kutay
Bu nasıl bir kadın., nasıl bir anne ?
Nereden ve nasıl başlayacağımı inan ben de bilemiyorum? Bundan yaklaşık 6 yıl önce bir bayanla tanıştım mezhep sorunlarıyla karşılaşsak ta sorunları hallettiğimizi sanarak ve aileleri ikna ettiğimizi düşünerekten evlendik İlk yılın bitiminde bir kızımız oldu dünya tatlısı bir kız… sonra ne olduysa eşim değişti eski arkadaşlarıyla gizli gizli görüşmeler ve yalanlar söylemeye başladı hangi erkek bu durumdan şüphelenip araştırmaz ki? Ben de doğal olarak araştırdım ve yalanlarını yakaladım. Her seferinde bir daha olmayacak söz diyerek konuyu kapatıyordu. Aradan 5 yıl geçmişti bir gün iş dönüşü yine büyük bir yalan hissettim konuşmasında kısacası en sonunda kendisi de dayanamayıp itiraf etti beni aldattığını.. Şok olmuştum onca emeğe rağmen onca çabaya rağmen bunu bana neden yaptı buna bir türlü anlam veremedim. dayanamadım boşanmak tek çözümdü kızımı ona bıraktım çünkü küçüktü 3,5 yaşındaydı anneden ayırmak istemedim Bu arada birkaç gün psikolojik destek aldım doktordan Protokol yaparak boşandık ihaneti mahkemeye taşımadım… yaklaşık 2 yıldır ayrıyız bu yaşananları unutmam çok kolay olmadı kızımı 15 günde bir hafta sonu alıyorum ama son dönemde o da eski eşim de aşırı derecede tuhaf davranıyorlar bana. Kızımı görmek istediğim günler kızım bana ağlayarak gelmek istemiyor Ben de zorla almak istemiyorum üzülmesin diye Bir yandan ben üzülüyorum bu duruma çünkü kızımı çok seviyorum… En son cuma günü ana okulundan aldım anne annesinin yanından ve bana koşarak geldi şaşırdım demek ki onlar yanındayken gelmek istemiyordu bana pazar akşamına kadar çok güzel eğlendik ama biraz hırçın olmuştu kızım.. çocuklarla oynarken bazen onların canını acıtıyordu bu çok dikkatimi çekti ve teslim ederken bu ve buna benzer konularla ilgili annesiyle konuşmak istedim. Okulda da öğretmeniyle yaptım konuşmayı ve bunu annesine aktarıp kızımızı bir çocuk doktoruna götürelim önerisinde bulundum oysa bana taksimin göbeğinde hakaretler yağdırmaya başladı ---git bakır köyde ilk önce sen tedavini ol, gibi .Kızıma da baban seni deli doktoruna götürecekmiş, gibi ifadeler kullanmaya başladı şaşırdım hatta şok oldum ,yanına gidip bu şekilde çocuğun yanında davranma lütfen dedikçe daha da fazla bağırmaya başlıyordu. İnanır mısınız hiç utanmadım ama bunlara çocuğumun şahit olmasından dolayı yıkıldım kızımı alıp taksim deki MC Donalds’a girdi bende uzaktan hem onlara bakıyor hem de telefonla kardeşimi arayıp buralardaysa buluşalım diyordum ki, bana telefon açıp bekle bekle seni savcılığa vereyim de gör diye tehdit savuruyor… kardeşimi bekliyorum, dememe rağmen ortalığı velveleye veriyordu. Bu nasıl bir anne nasıl bir anne ki böyle davranıyor abla.Hem de Kızımın yanında… sonrası oradan uzaklaştım kardeşim gitti Mc. Donald’sa konuşmak için. Bizimki polis çağırmış buradan çıkamıyorum, diye tamamen asılsız… şok oldum 2 yıldır bir kere bile rahtsız etmedim… 5 yıllık evlilikte bir kere tokat bile atmadım ben ne yaptım ki güzün abla bunları hak ettim kızımın psikolojisi bozulmasın diye bir bayan arkadaş bile edinmek istemezken şu aralar bunlar neden benim başıma geliyor anlamadım abla ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilemiyorum… Arkama baktığımda geçen 7 yılıma yanıyorum abla önüme baktığımda ise umutsuz bir gelecek. Ne yapacağımı şaşırdım. umarım yardımcı olursun sağlıcakla kal.
Rumuz : Mavi Deniz
İhanete uğrayan,çok kötü kandırılan tahsilli bir erkeğim
Merhaba Güzin Abla;
Bu mektubu size yazmak için çok düşündüm. Doğrusu artık
kaybedecek hiç bir şeyim kalmadı.
Benim hikâyem 2 sene önce başladı. Birini sevdim. Sevgimi el verdiğince
sağlıklı ve dürüst tuttum. Karşılığı var sanıyordum. Sanıyordum çünkü
yanıldığımı 2 sene sonra anladım.
Her istediğini yaptım onu mutlu görmek hoşuma gidiyordu. Boynuma
sarılması yatmadan önce bana sevgi mesajları atması hoşuma gidiyordu.
Evleneceğim tek insan olarak görüyordum. Kendisi dürüst olarak tanıtan
aslında beni kullanan biriymiş. Benden para isterdi bende istediği
miktarı verirdim. Meğer hayatında başka bir erkek varmış benden alıp
onunla gününü gün edermiş. Ahlak sınırları bile aşılmış biçimde.
Duyduklarıma inanamadım. Aşk beni sağır ve kör etmiş. Tüm cesaretim
toplayıp onu takip ettim. Gördüklerim iğrenç ahlaksızlığın boyutlarını
aşmış şeylerdi.
Hala şoktayım. İşten ayrıldım çünkü kafam rahat değildi. Ailemle aram
açıldı çünkü ona gönderdiğim para ve hediyeleri ailemden gizli
yapıyordum. Çevremdekilerle konuşamadım. Günlerce ağlamak bir fayda
vermedi. Ölüm hiçbir şeyi çözmez ama ben bittim. İsyanım insanların
birbirlerinin iyi niyetini suiistimal etmeleri. Hep derler ya erkekler
kızları kullanır. Beni bir kız kullandı hem de acımasızca.
Sizden isteğim ben şimdi ne yapacağım. İnsanlara güvenemiyorum. Kendime
bile. Ben ki tahsilli ekmeğini taştan çıkaran bir insan olarak nasıl
böyle bir hata yaptım inanmıyorum.
Bana yol gösterirseniz sevinirim.
Saygılarımla
Rumuz : Kararsızım
Eşimi aldattığımı söylesem, ondan helallik alsam diyorum…
Merhaba hanımefendi ; size mektup yazacağım aklıma gelmezdi ama köşenizi devamlı takip ettiğimi söylemeliyim. 8 yıllık evli, 2 çocuklu bir babayım. eşimle karşılıklı aşık olarak 25 yaşınayken evlendim. Hala da seviyorum. Eşim ilk cinsel ilişki yaşadığım kişidir. Evlilik öncesi hayal ettiğim tüm fiziksel özellikler onda vardı. Fiziki, maddi yönden ve kariyer itibariyle şükürler olsun iyiyim.
ama bundan 4 yıl önce bir sıkılma , heyecan (artık ne derseniz deyin) arzusu sonucu eşim cinsel olarak aldattım. bugüne kadar da 5 kez başka hanımlara ilişkim oldu. Ama bunlara karşı sadece biraz ilgi duydum. aşk yada özel bir sevgiden bahsetmek pek mümkün olmaz. Ama birlikte olduğum insanlarla hala görüşür ve arkadaşça diyaloglarım var.
Ama aşk ve sevgi yönüyle eşimi hiç aldatmadım.
bunları kısaca anlattıktan sonra sorun şu : Yaşadığım bu ilişkilerden kimi zaman pişmanlık duyuyor kimi zamanda belki de olması gerekiyordu diye düşünüyorum. Bu düşünceler içinde yaşarken , yaşadığım ilişkileri eşime bahsetmek ve ondan af dilemek gibi düşüncelerim oluyor. Bu arada inançlı bir inanım ve eşimin kul hakkının üzerime geçtiğini düşünerek helallik almak Ve kendimi rahatlatmak istiyorum. Yaşadığım cinsel ilişkileri eşime bahsetsem eşimin tavrı ne olabilir, evliliğimin geleceğini nasıl etkiler. , anlatınca eşimi daha üzmüş olur muyum , yoksa hiç anlatmamalıyım.. Bu konuda beni aydınlatırsanız mutlu olurum.
Rumuz : Yalnızım
Ne evliliğimi yaşadım, ne çocukluğumu bildim,şimdi birini seviyorum
Sevgili Güzin abla ilk önce sana saygı ve sevgilerimi sunuyorum. ben 24 yaşındayım ve evliyim 13 yaşında hiç bir şey bilmeden evlendirildim maddi sıkıntı ve babam olmadığı için o zamanlar köydeydik eşim sevmiyorum ama 2 tane çocuğum var 1 kız 1 oğlan onu hiç sevemedim hep itici geldi bana çok ağladım onun yüzünden ama çocuklarım için dayandım. ve bu yuvayı da bozmayı hiç düşünmedim yine çocuklarım için Güzin abla inan kendimi çok yalnız ve kötü hissediyorum . Maddi sıkıntıdan dolayı çalışmaya başladım 4 yıldır çalışıyorum ve biliyorum çok yanlış ama birini çok sevdim inan çok sevdim inan ne çocukluğumu yaşadım nede analığımı ama o bana gerçek sevgiyi gösterdi ama nereye kadar bilmiyorum o da evli Güzin abla ne yapacağım bilmiyorum. Onu seviyorum o bazen benden uzaklaşıyor. Eşim bazen anlıyor telefonlardan veya geç gelmelerden ne yapacağımı bilmiyorum,bana yardım et .
Rumuz :
Ben evlilik düşünüyordum, o düşünmüyordu.
Sevgili ablacım sana anlatacaklarımı eminim yüzlerce kişiden duydun.fakat ben sadece moral istiyorum normal mi değil mi benim başıma gelenler senden onay istiyorum.ve yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum.yaklaşık 1 hafta önce erkek arkadaşım evlenmeyi düşünmediğini bana açıkladı ve ben evlenmeyi düşündüğüm için ayrıldık.beni sevdiğine inanıyordum ama artık sadece beni ve duygularımı kullandığını düşünüyorum.az da olsa cinsel birlikteliğimiz vardı.bu yüzden benimle birlikte olduğu fikri beynime yerleşti.pişmanlığım boyumu aştı kendimi teselli edemez durumdayım.cevabını bekliyorum ablacım.saygılar...
Rumuz : Merthan
Nişanlım beni aldatıyordu, öğrenince intihara kalkıştım
Sevgili Güzin abla köşenizi her gün zevkle okuyorum ve en sonunda size yazmaya karar verdim 2 yıl önce severek nişanlandım severek diyorum çünkü sevildiğimi zannediyordum nişanlım beni sevdiğini söylerdi ama ben onu gerçekten sevmiştim meğer o bir yılanmış bunu sonra anladım ilk basta her şey güzel gidiyordu telefonlaşıyorduk mesajlaşıyorduk bir gün bir kız arkadaşım nişanlın seni aldatıyor dedi beynimden vurulmuşa döndüm belli etmeden takip ettim ve ne yazık ki doğruymuş beni sevdiğini söyleyen nişanlım beni aldatıyordu hemen hiç bir açıklama yapmadan ayrıldım ondan sonra kimseye güvenemez oldum kimseyi sevemez oldum iki defa intihar ettim kurtuldum.inanın ölmek istiyorum belki de siz mektubumu alırken ben ölmüş olacağım umarım bana cevap verirsiniz.bunu da belirteyim Türk cem çok zayıftır doğma büyüme Fransalıyım Türkiye ye bir defa geldim 8 yaşındayken sizi çok seviyor ellerinizden öpüyorum umarım mektubumu anlamışsınızdır cevap lütfen..
Rumuz : 26 yıllık acı
“Zina serbest bana karışamazsın, hayatıma yön veremezsin”, diyor
Merhaba Güzin abla,
Bu anlatacağım yaşantımı herkesin ibret ve yetkililerin de dikkate alması amacıyla yazıyorum.
Eşimle 1979 başında flört ederek tanıştık; arkadaşlığımız süresince evlenme konusunu bana açan kendisiydi,bense kendisiyle evlenmek istememiştim.Sevgi hissetmiyordum...bunun üzerine benim için intihara kalkıştı. Koşullar gereği nişanlandık ve evlendik.Bakire olduğunu belirten bir durum olmamış kendisine sorduğumda da “ben de bilmiyorum niye olmadı,” dedi ve geçiştirdi.Ertesi gün balayına çıktık.Evliliğimizin 3.gününde biraz içki alınca “sana karşı dürüst olmalıyım. “seni işyerindeki patronun yeğeni olan evli bir adamla aldattım” dedi… işte benim bittiğim an buydu..Boşanmak istedim,yanaşmadı.Artık aramızda ruh ve beden anlaşmazlığı,cinsel uyumsuzluk,hepsi mevcuttu.Bir sene sonra çocuğumuz oldu;işe gireceğim dedi. 3 ay sonra çalıştığı iş yerindeki bir şahısla duygusal ilişki sonucu evi terk etti…Ertesi gün telefon açarak,kabul edersen geri dönmek istiyorum, dedi.Çocuk küçüktü;sineye çektik,daha sonra başka bir işyerinde yine bir şahsın kendisini rahatsız etmesi, buna tam olarak bir sınır koyamaması sonucu,bu ilişki yüzünden işinden atıldı.Bu olaydan sonra 4 ay içinde evimiz 2 kere yakıldı,altınları çalındı.Bu şahıstan şikayetçi oldu,sonuç çıkmadı.Faili meçhul olaylar arasında kaldı.Bu süre zarfında 2. Çocuğumuz oldu sonra da 3.üncüsü geldi..
Şimdi 2 senedir evdeki yalanlardan bir şeyler sezinlememe ve “varsa ilişkin bu evi terk et” dememe rağmen,”nereden çıkarıyorsun” diyerek,beni tersledi.Ama yalancının mumu yatsıya kadar yanarmış.iş yerinden ve evden internet üzerinden birisiyle chatleştiğini ve onunla ilişkisi olduğunu ortaya çıkardım… şimdi çok geç kalmış bir boşanma davasını açtım.Bu 3 çocuk annesi,45 yaşında,Ankara’nın saygın eğitim kurumlarından birinde görev yapan bu kadın hala evi terk etmedi .Bana “zina serbest, sen bana karışamazsın,hayatıma yön veremezsin” diyerek istediği gibi yaşamına devam etmektedir.
Bu ibret dolu yaşamımın, zamanında boşanmayı göze alamayan erkeklere örnek olmasını diliyorum. Güzin abla yorumunu da size bırakıyorum.
Rumuz : Duru
18 yıllık evli bir kadınım, evli bir erkeği seviyorum.
Merhaba Güzin abla diye başlayayım ben de mektubuma. Günün birinde benimde size yazabileceğim aklıma gelmezdi ama oldu işte. 18 yıllık evliliğim ve Allah bağışlasın 2 harika çocuğum var. Her evlilikte olduğu gibi benim evliliğimde inişli, çıkışlı iyi günler, sıkıntılı günler oluyor tabi ki. 2 yıldır birisiyle yazışıyorum (o da evli) ve ne yalan söyleyeyim hoş sohbet bana karşı ilgili, sevecen biri. hatta beni görmeden bana aşık oldu. Uzun zaman ben karşılık vermedim duygularına sevgili anlamında ama içimde bir takım duygular yok değildi. Yüz yüze tanışınca bende artık duygularımı açıkladım. Cinsellik anlamında aramızda bir şey geçmedi ama aşığız birbirimize. Ve ben bunun böyle sürmesini istiyorum. Aynı şekilde sevgilim de benden asla ayrılmak istemiyor. Hayatıma anlam kattın, diyor seninle mutluyum uzak da olsan bu benim için yeter diyor. Senin hayatımda var olduğunu bilmek beni ayakta tutuyor, diyor.
Lütfen bana bu ilişkiyi bitirmen gerek demeyin, yapamayız. Cevabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.
Sevgili
kızım, ne mutlu sana ki, bunları görüyor ve düşünebiliyorsun... Hem de 17
yaşında... İşte sen, hayat boyu pozitif duygu ve düşüncelerle çevrene
mutluluklar saçabilecek, insanları olumlu etkileyebilecek birisin... Umarım
hayatında beklediğin, istediğin her şey gerçekleşir... Örneğin çok iyi bir
doktor olursun, çevrene çok yararlı olabilirsin...
Sana başarılar dilerim ve içindeki bu umut ışığının hiç sönmemesini dilerim...
Sevgilerimle. canım kızım
****
Sevgili
oğlum, bu tür olaylar ve insanlar karşısında elim ayağım duruyor... Dilim
tutuluyor... Gerçekten bu nasıl bir anne... Sana inanıyorum, tüm
samimiyetinle yazdığına gerçekten inanıyorum... Olay ve o Mc Donalds sahnesi
bir anda gözümün önünde canlandı. Sokak ortasında cıyak cıyak bağıran bir
kadın ve elini tutan minicik çaresiz bir masum yavrunun titrek eli... İnan
yüreğim sızladı... Bence gerçeği göremediği gibi, asıl kendisinin bir
psikolojik desteğe ihtiyacı var... Sen bak pek çok şey atlatmışsın ve hala
ayaktasın... O ne yapıyor? Evlendi mi, neyle geçiniyor? Belli ki sinirleri
çok bozuk ve mutsuz... Mutlu olsa sana ve çocuğuna bunları yapar mıydı? Hem
sen onu ve çocuğunu düşünerek onun ihanetini bile açığa çıkarmamışsın... Son
derece efendice davranmışsın... Gerçekten üzüldüm ama senin için ve o eski
eşin için değil. Siz sonuçta mutlaka bir şekilde hayatınızı kuracaksınız...
Sen de eninde sonunda bir hanım bulup evleneceksin, eminim o da bir şekilde
yaşamına bir yön verecek, belki de evlenecek Şu anda evli olup olmadığını
yazmamışsın...
Ama inan beni en çok düşündüren o minik kızın... Ben onun için üzülüyorum...
Onun şimdiden sizin yaşadığınız olumsuzluklardan etkilendiğini hissedebiliyorum... Umarım eski eşin aklını başına toplar da çocuğun yanında bir daha böyle olaylar yaratıp, onun ruh dünyasını bir daha hiç düzelmeyecek şekilde alt üst etmekten vaz geçer...
Sevgili oğlum bu yazını hem sitemde, hem de belki izin verirsen, isimsiz bir şekilde cumartesi ekinde yayınlamak isterim...
Allah kolaylıklar versin sana.****
Sevgili oğlum, gerçekten işte bu yaşadıklarını hemcinslerin çok sıklıkla
tekrarlıyorlar... Ama işte şimdi sen de karşı cinsten böyle birine
çatmışsın... Ahlaksızlığın kadını erkeği olur mu? Ahlaksız ahlaksızdır...
Helal süt emmiş insanlar günümüzde giderek azalıyor mu ne? Bu beni çok
üzüyor inan. Senin de bunu hissederek üzüldüğünü görüyorum... Ama yine de
umudumuzu kesmeyeceğiz, yine de çok iyi çok değerli ve sevgi dolu gerçek
insanlar var ortalıkta... İşte bütün sorun onlardan birine rastlayabilmek...
Yine de umudunu kesme... Belki sana destek olmak isteyenler çıkabilir…
****
Sevgili
okurum, kadınlar aldatılmaya asla katlanamazlar. bu eşiniz için bir yıkım
olur. Bana sorarsanız, bu ilişkilerin artık sizin için bir anlamı
kalmadığına göre, eşinizi de her zamanki gibi sevip saydığınıza göre,
anlatmamalısınız. Bunun kul hakkı ya da helallikle ilgisi yok...Siz
eşinizden bir şey esirgememişsiniz ki...onun hakkını başkalarına
vermemişsiniz ki...bir maceraymış ve sevgi değilmiş ki...
Eşinizin sizi kolay kolay anlayabileceğinden kuşkuluyum...Bunu hayatının sorunu haline getirebilir ve yaşamınız boyunca bunu yuvanızda bir üzüntü ve kavga nedeni halinde sürdürür. Bu ihaneti anlayışla karşılayabileceğini hiç düşünmüyorum. Sizin için hiç önemi olmadığından siz bunu onun da önemsemeyeceğini düşünüyorsunuz ama, çok yanılıyorsunuz. kadınlar böyle konularda çok hassastırlar...ve bu durum onun aklından çıkmayacaktır, asla unutmayacaktır...Belki sizden boşanmaya bile kalkabilir. Size inancı ve güveni kalmayacağı için de bundan sonraki hayatınız hem onun hem de kendiniz için bir cehennemden farksız olacaktır.
Bence söylemeyin...Onu sevgiyle sarın, her zamanki gibi sevgi ve şefkatinizi esirgemeyin.. pişmanlık duyun ve bir daha da böyle bir maceraya heves etmeyin, bence yeterli...
Keşke tüm aldatan erkekler sizin gibi düşünebilselerdi...
****
Sevgili
kızım, elbette bu yaptığın hoş değil. İstediğin kadar eşini sevme, ama
sonuçta onunla aynı yuvayı paylaşıyorsun…elbette çocuk yaşta ve bilinçsizce
sevmediğin biriyle evlendirilmiş olman seni bu ihanete sürüklemiş…bu tabii
ki ailenin suçu ama, ne olursa olsun, sonuçta eşini de düşünmek
zorundasın…Bence dürüstçe ayrıl ve sevdiğinle yuva kurmaya bak…eğer seni
seviyorsa, çocuklarına da baba olmayı bilecektir…
****
Sevgili
kızım, normal olmaz mı? Çok normal hem de, sen ne diyorsun? Artık ilişkiler
öyle çok yüzeysel ki, göz açıp kapayıncaya kadar bitiveriyor...birini
tanıyorsun, bir süre beraber oluyorsun, her şey çok hoş giderken birden
bakıyorsun, sanki o seni çok seven, peşinde koşan, sana sevgisini nasıl
belirteceğini bilemeyen insan, gitmiş, yerine bir başka ilgisiz soğuk donuk
insan gelivermiş...Hele evlilik konusu açılınca buz gibi
soğuyuveriyorlar...bir bakıma haksız da değiller kızım. bu ortamda evlilik
yapmak kolay mı, bu maddi zorluklarla yuva kurmak kolay mı, gençler de işte
bu zorluklara kolay kolay katlanamıyor, cesaret edemiyorlar...
bunalıma girecek, kendini harabedecek bir şey yok kızım...her genç kız gibi
bir flört yaşamışsın, bu da çok doğal...yürümemiş. Bu genç evlenmekten
korkan biriymiş anladığım kadarıyla...bu nedenle senden uzaklaşmış...o halde
bundan sonra, bir ilişkiye girmeden, o insana senin evlenmek amaçlı bir
beraberliği tercih ettiğini baştan söylemelisin...ki hayal kırıklığına
uğrama...
****
Sevgili
oğlum, böyle saçma sapan insanlar yüzünden ölmeyi düşünmek de ne oluyor?
Allah bu bedeni en iyi şekilde bakalım diye bize emanet etmiş...Senin de
söylediğin gibi kötü bir insan için ölmeye değer mi? Bir düşün arkandan ne
diyecek " bak benim için intihar etti "diye övünecek...Bunun için mi
öleceksin...oğlum, insanlar ne kadar büyük acılar çekiyorlar da ölümü
düşünmüyorlar...
Görürsün karşına bak ne iyi insanlar çıkacak.... senin değerini bilen birileri çıkacak...sen de bu kötü günleri unutup, ne aptalmışım, ölümü düşünmüşüm...diyeceksin...aman oğlum, aileni düşün, seni sevenleri düşün...Tanrı yı düşün...Tanrı intihar edenleri asla affetmezmiş...
Sevgilerimle...****
Doğrusu ya, işte
kadınları artık anlamak mümkün değil...bugüne kadar erkeklerin onlara
uyguladığı ihanet, aldatmaca, yalan dolan ve de her türlü yanlışlığa aynı
hatalar ve aynı yanlışlarla karşılık vermekse, modern ve çağdaş kadının
anlayışı buysa, ancak kendini rezil etmekten öteye gidemiyorlar bence...Bir
kadının en önemli özelliği iffetli olmak, dürüst olmak ve saygınlıktır…,
kendini rezil eden ve erkek gibi yaşama arzusuyla böyle ailesine ve
çocuğuna bu rezaleti yaşatan, kendini ve kadınlığını düşünmeden yerlere
çalan kadının ne modernliği, ne eğitimi, ne üst düzey mevki sahibi olmasının
bir anlamı kalır...
Madem iyi bir işi var, elbette rezil olmak istemez...onu afişe edeceğinizi söyleyin...işini kaybedebileceğini düşünerek belki hiç değilse artık sizi bu boyutta istismar etmekten vaz geçer. Ama bence sizin de bu hanıma, her şeye rağmen zaafınız var....yoksa bir erkeğin istemediği bir kadını evine alması, üç çocuk yapacak şekilde koynuna alması nasıl izah edilebilir.
Size gerçekleri söylediğim için bağışlayın, ama ..böyle hemcinslerimin olması inanın beni çok üzüyor....ne diyeceğimi gerçekten bilemiyorum.****
Kızım, ne diyebilirim sana? yanlış bir ilişki yaşıyorsun ve cinsel anlamda
beraber olmamanız senin eşini aldattığın gerçeğini silip atamaz...Hem
ruhsal açıdan aldatma, fiziksel anlamda aldatmadan daha da vahimdir bence.
18 yıllık evlilik elbette ki her iki yönden de monotonluk, alışkanlık
getirmiş, aşk sevgi bir anlamda bitmiş, heyecan yok olmuştur...Ama, bu
aslında pek de şikayetçi olmadığın eşini aldatman için bir sebep değil. Bu
şekilde, her zaman kınadığımız eşlerini aldatan erkeklerden ne farkın
kalıyor?
Eğer heyecan, sevgi ve aşk istiyorsan...evliliğinin monotonluğundan bıktınsa, boşan...ama bu adam için değil...çünkü o da evliymiş...bu defa hayatını paylaşabileceğin, yeniden yuva kurup bu defa mutlu olabileceğin birini bul, onunla evlen..belki kolay değil diyeceksin ama, bu beraberlik bir süre sonra kendiliğinden cinselliğe yönelecek...ve o zaman kopmanız çok daha zor olacak... ve de çok üzüleceksin...
Sevgilerimle.
****
Sevgili kızım, geç de olsa bazı gerçekleri farketmiş olman, ailene karşı
yaptığın haksızlığı görmen senin için gerçekten olumlu noktalar. Bu
olgunlaştığını gösteriyor. Hatalar biz insanlar için, önemli olan bu
hatalardan ders almak değil mi? Bu gençle beraberliğin belki sonunda
hüsranla sonuçlanmış ama, boşa gitmemiş. Sana büyük bir olgunluk
kazandırmış. Bundan sonra adımlarını atarken, körü körüne davranmaz, hiç
kimse için kendi isteklerinden, kendi hayatından, ailenden ve planlarından
vaz geçmez, fedakarlık yapmazsın. Sen bu genç için belki de geleceğini feda
etmişsin. Ama olsun, sen akıllı fikirli bir kızsın. Yaşın henüz küçük bundan
sonra da üniversiteye devam edebilirsin.. Hem çalışır, hem de
okursun...Belki doktor olamasan da bir yüksek okul bitirme şansın hala var.
Ben senin gibi zeki bir kızın bunu başaracağına inanıyorum. Hayatının bundan
sonra sana çok daha mutlu günler getirmesini diliyorum.
****
İhanet yaşamın her döneminde vardı, hep var olacağa benziyor…hele şu çağda…Yalnız evliliklerde görülmüyor artık ihanet…Her türlü ilişkide, flört sırasında, tüm beraberliklerde ihanet yaşanıyor. Hem dikkat çeken bir gelişme de kadın ve kızların da artık, tıpkı erkekler gibi kolaylıkla aldatması…Özellikle evli erkeklerle ilişki giderek yaygınlaşıyor. Bu da sonsuz bir mutsuzluk yaratıyor…
İhanetin kökeninde tatminsizlik yatıyor tabii.. “Daha iyisini bulabilir miyim?” düşüncesi baskın… Ben ihanetin her türlüsüne karşıyım…çünkü insana asla mutluluk getirmiyor. Ama bu hayatın inkar edilemez bir gerçeği…
Aldatılıyor musunuz? Aldatıyor musunuz? Zorla bir ihanete mi sürüklendiniz…yazın, benimle paylaşın, birlikte bir çözüm bulalım…
Rumuz : Aldatıldım . Terkedildim
Aşk uğruna aileme sırt çevirdim, ama o beni aldattı.
Sevgili Güzin abla, hayatıma yön vermemde , kendime kurduğum düzende büyük payın var. Yine de çok hatalar yaptığımı biliyorum.
Ben 7 yıl boyunca biriyle çıktım. Başladığımızda çocuk denecek yaştaydım. Ayrılalı 8 ay oldu. Şu anda 21 yaşındayım. Benim hayatımın bir parçasıydı. Onun uğruna üniversiteyi, arkadaşlarımı, çevremi hatta çok sevdiğim ailemi bile teptim. Herkese sırt çevirdim. Varım yoğum o olmuştu. Her dediğine evet dedim. Tesettüre bile girdim. Askere gittiğinde yolunu bekledim. Hiç kimseyle görüşmedim. Hayatımı tümüyle ona adamıştım.
Ama ne oldu, beni aldattı. Erkekler hep bunu yapıyor ablacığım, bir süre sonra ellerindekinin değerini bilmez oluyor. Erkeklerin aslında gerçek anlamda hiç kimseyi sevemediklerini düşünüyorum. Onlar için gözyaşı dökmeye, fedakarlık yapmaya değmez aslında. Hiç birine inanmak doğru değil. Hep kuşkuyla bakacaksın, söylediklerine inanmayacaksın.
Benim sevdiğim genç şimdi bir başkasıyla evleniyor. Onun yüzünden Üniversiteye bile gitmedim. Oysa doktor olmayı hayal ediyordum. Şimdi sıradan bir işte çalışıyorum. Kendimi geçindirecek kadar kazanıyorum ama, sanırım aileme bir özür borçlu olduğumun farkındayım.
