Sizi en çok şaşırtan mektup hangisiydi bunca yıldır? Bu kadar da olmaz dedirten. Lütfen anlatır mısınız?

 

Bir üniversiteli genç yazıyordu: “Sevdiğim genç kız, iki kez böbrek taşı düşürmüş, acaba kızlığı bozulmuş mudur?” diye. Artık, “İnsaf” dedim, ama pek çok kişinin, “Böyle de saçmalık olur mu?” diye düşünmesini göze alarak cevap verdim: “Haa! Öyle mi? Öyleyse gelin bakalım, biraz anatomi dersi vereyim size” diye başlık atarak cevapladım. Görüyorsunuz işte; adam Üniversite mezunu ama, bekaret zarının idrar yollarının sonunda olduğunu sanıyor.

Biz okulda şemalarla, resimlerle gerçek anlamda anatomi okumuştuk ve Fransızca okuduğum için ben tıp terimlerini iyi bilirim. Doktorlarla konuşurken çok iyi anlaşırım.

 

Birşey soracağım. Tavsiye verirken ne diyeceğinizi bilemediğiniz oluyor mu?

 

Tavsiye verirken değil. Aslında bu konuda bir zorluk yaşamıyorum da, beni en çok üzen ve cevap veremediğim konular; insanların yaşadıkları maddi sıkıntılar…İşsizlik…Bana yığınla mektup geliyor, “Ne olur bana 7 milyar gönderin, ya da birilerinden isteyin, kredi kartı borcumu ödeyemiyorum” diye ya da, “6 kişilik aileme bakmak için bir dükkan açmayı düşünüyorum, ne olur 10 milyar bulun” diye…

 

 

Evet, evliyim…28 yaşında bir kızım var, o da evli, bir de minik kız torunum var…Allah bağışlasın…

 

Unutamadığınız bir aşk acınız oldu mu? Kimden tavsiye aldınız? Tavsiye aldığınız kişinin önerilerini dinlediğiniz için memnun musunuz? Yoksa ah keşke ben kendi bildiğimi yapsaydım mı diyorsunuz? Ne diyorsunuz?

 

Elbette, şimdi yaşımızı başımızı aldık diye hiç aşık olmadık mı? Ben de genç oldum. Ben de aşık oldum. Hem de birkaç kez. Annemle herşeyimi paylaşırdım. Ama her zaman bildiğimi yapmışımdır. Hiç kimseden tavsiye almadım bu yüzden. Yaşadıklarımdan ise asla pişman değilim.

 

Nasıl bir genç kızdınız?

 

Kafasının dikine, kendine çok güvenen bir genç kızdım ben… Erkeğin karşısında asla boyun eğmedim. Onurluydum. Burnum hep kalkıktı. Kendime hep güvendim. Biraz erkeksi bir tavrım vardı, çocukluğumdan beri ya da bu tavrın ardına gizleniyordum belki de. Üstelik rahibe okulunda yatılı okumuştum. Kendi kendime yetmeyi öğrenmiştim küçük yaşta. Şimdi işte bu yüzden  erkeklere karşı çok zayıf davranan, örneğin kendisini istemediğini, sevmediğini açık açık söyleyen erkeğe karşı hala, “ Ben onsuz yaşayamam, onu dünyada her şeyden çok seviyorum” diyebilen kızlara müthiş kızıyorum…